Ο δεύτερος γύρος τωνπεριφερειακών εκλογών είχε πολιτική και πολιτισµική σηµασία µόνο µε την εξής έννοια: να ανατραπούν οι δυνάµεις εκείνες που κυριαρχούσαν σε µεγάλους δήµους επί δεκαετίες και θύµιζαν βδελυρά και αποτρόπαια ένα σοβιετικό µοντέλο ηγεµονίας, γιατί δεν υπήρχε εναλλαγή στη δηµοτική εξουσία και εµφανίζονταν κατά συνέπεια και απεχθείς περιπτώσεις διαφθοράς, όπως στον Δήµο Θεσσαλονίκης. Μόνο µε αυτήν την έννοια θαµπορούσε να επαινέσει κανείς τη νίκη ενός καινούργιου προσώπου σε κάποιο δήµο, ώστε φρέσκιες δυνάµεις ναεµφανιστούν επιτέλους στη δηµόσια σφαίρα απέναντι σε πολιτικούς µαθουσάλες που έχουν γαντζωθεί στην εξουσιαστική τους καρέκλα.
