Με τα παιδιά μου ξαναρχίσαμε να παίζουμε επιτραπέζια. Με τη
μικρή “φιδάκι”, με τον μεσαίο “πλακωτό” ή τάβλι, με τη μεγάλη monopoly. Πάνω σε στοίβες ασιδέρωτων,
πάνω σε μαξιλάρες και χαλιά, πάνω σε κρεβάτια, παντού. Είναι μια μορφή αντίστασης
στις παγωμένες νύχτες του 2011 προς 2012. Νύχτες που έχουν την παγωνιά και την
κρυάδα του χειρουργείου, τη σιωπή και το κενό του νεκροτομείου.
