17. Απριλίου 2011 – 16:51
Ένα ανεκτίμητο ενθύμιο από τον… φίλο μου, όπως ήθελε να τον αποκαλώ μετά από αυτή τη συνέντευξη που ακολουθεί. Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τη συγκίνηση που μου προκαλούσε -και θα προκαλεί πάντα και σε όλους πιστεύω- αυτός ο καλλιτέχνης, με την ίδια τη ζωή, τη σκέψη, τη φωνή και τα τραγούδια του.
