Λίγο η κρίση ηλικίας, λίγο η έμφυτη βαρεμάρα και η καχυποψία μου, τα τελευταία χρόνια δε με αφήνουν να πάω να παρακολουθήσω μια θεατρική παράσταση, χωρίς να βυθιστώ σε απόλυτη ανία από τα πρώτα λεπτά, δίχως να γκρινιάξω σαν στραβόξυλο ή γέρος στριφνός, που καταριέται την ώρα και τη στιγμή
