Μια πρώτη κριτική…

Μέτρα για εντυπωσιασμό, χωρίς κωδικοποίηση, χωρίς κοστολόγηση, χωρίς επιχειρησιακό σχέδιο. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση που αφήνουν οι εξαγγελίες Μόσιαλου.

Δεν πειράζει ούτε κατ’ ελάχιστον τους 3500 μόνιμους υπαλλήλους, ενώ το Δ.Σ. θα αποφασίσει για τον αριθμό των συμβασιούχων που θα προσλάβει καθώς γνωρίζουν ότι σε ορισμένες ειδικότητες είναι απολύτως απαραίτητοι.

Κλείνει για λόγους εντυπωσιασμού την ΕΤ1, καθώς δεν έχει πολιτικό κόστος, ούτε προβεβλημένους παρουσιαστές. Εξοικονόμηση; Μηδαμινή, καθώς το προσωπικό της μεταφέρεται στη ΝΕΤ, ενώ η μοναδική οικονομία σε πρώτη φάση φαίνεται να είναι το σβήσιμο των 500 περίπου πομπών και αναμεταδοτών, εφόσον δεν διατεθούν στα άλλα δυο κανάλια, καθώς η ΕΤ1 είχε δίκτυο που έφτανε σε σημεία που δεν έφτανε ούτε η ΝΕΤ. Όσο για το ΣΙΝΕΣΠΟΡ+ δεν απασχολούσε πάνω από 20 άτομα προσωπικό, ενώ δεν διέθετε και εγκαταστάσεις.

Σταματά τους ραδιοσταθμούς μεσαίων, χωρίς να επενδύει σε κάποια άλλη ψηφιακή τεχνολογία, ενώ παράλληλα κλείνει ένα από τα καλύτερα ραδιόφωνα της χώρας. Τον πολιτιστικό 958 της Θεσσαλονίκης. Όσο για τα περιφερειακά ραδιόφωνα δεν τόλμησε να ανακοινώσει τους σταθμούς που κλείνουν, καθώς αυτό θα γίνει αντικείμενο πολιτικής διελκυστίνδας μεταξύ βουλευτών και τοπικών παραγόντων της επαρχίας. Μόνη λογική εξέλιξη η συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων για τον ΦΙΛΙΑ που προφανώς οδηγείται σε συγχώνευση με τον AIR, αρκεί να μάθουμε τις λεπτομέρειες της συμφωνίας…

Δημιουργείται γενική διεύθυνση πολυμέσων, με λάθος αρχή… Παίρνει ως προίκα τους υπεράριθμους από κάθε διεύθυνση και περιφερειακό ραδιόφωνο και τους φορτώνει σε μια υπηρεσία που θα έπρεπε να στελεχωθεί από νέα άτομα, με ειδικές γνώσεις και φαντασία.

Εξαγγέλει επιτροπές, παραεπιτροπές και νέα γραφειοκρατία, ενώ δεν ανακοινώνει με ξεκάθαρο τρόπο πως θα πάψει η ΕΡΤ να αποτελεί φέουδο του κάθε υπουργού. Δεν ανακοινώνει την υποχρέωση της διοίκησης και των γενικών διευθυντών να μην παραιτούνται κάθε φορά που αλλάζει κυβέρνηση και δεν ανακοινώνει τρόπους με τους οποίους θα μπορούν οι δημοσιογράφοι να γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τους πολιτικούς.

 


More From Author