Η περίπτωση του αυτοδημιούργητου επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου δεν είναι από τις πλέον συνηθισμένες στη χώρα. Ξεκινώντας από ένα μικρό μαγαζάκι στον Πειραιά, μεταμορφώνεται σε «εθνικό προμηθευτή» οπλικών συστημάτων, απασχολεί σε καθημερινή βάση την εγχώρια σόουμπιζ, για να καταλήξει το 2015 στον Κορυδαλλό και στη συνέχεια για έναν χρόνο «φυλακισμένος με “βραχιολάκι”» στη βίλα του στο Ψυχικό, κατηγορούμενος για μίζες σε πολιτικούς.
Το καλοκαίρι του 2020 βρίσκει τον Θωμά Λιακουνάκο με τρεις αθωωτικές αποφάσεις, από τις συνολικά πέντε σχετικές υποθέσεις που βρίσκονται στη Δικαιοσύνη, και ελπίδες ότι ίσως τους επόμενους μήνες ξεμπερδέψει με τις εκκρεμότητες του παρελθόντος. «Θα μου επιτρέψετε να μη σχολιάσω τα δικαστικά ζητήματα και να μην αναφερθώ στις υποθέσεις που τέλειωσαν και σε αυτές που εκκρεμούν», λέει στο «ΘΕΜΑ» ο επιχειρηματίας και εξομολογείται: «Στη φυλακή υπήρξε ζημιά, αλλά και κέρδος για μένα. […] Μέσα σε ένα βράδυ όλα άλλαξαν… Ηρθαν οκτώ άτομα της Οικονομικής Αστυνομίας στο σπίτι μου και με συνέλαβαν».
Με τη σύζυγό του Νατάσα
Πέντε χρόνια μετά, ο Θωμάς Λιακουνάκος, με όλη την περιουσία του δεσμευμένη και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, ξεκινάει νέα επιχειρηματικά ταξίδια, με έδρες το Μαρκόπουλο και τη Μύκονο. Ετσι, ο άνθρωπος που για τρεις δεκαετίες μεσουρανούσε στον χώρο των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των παροχών υγείας, θα ασχοληθεί με τις υδροπονικές βιολογικές καλλιέργειες βρώσιμων λουλουδιών με drones και ρομπότ, όπως λέει χαρακτηριστικά, ενώ ετοιμάζει και μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στο Νησί των Ανέμων. «Για το κομμάτι των εξοπλιστικών δεν είμαι αυτή τη στιγμή έτοιμος να δώσω οποιαδήποτε απάντηση. Κρατήσαμε ένα μικρό μέρος από το προσωπικό και θα το ξαναβάλουμε μπροστά…», υποστηρίζει. «Είχαμε ένα εργοστάσιο ηλεκτρονικών πολύ υψηλής τεχνολογίας στο Μαρκόπουλο. Αποφάσισα να αναβαθμιστεί και να εκσυγχρονιστεί, παρόλο που πέρασε μια πενταετία αναδουλειάς…».
Η ζωή στο κελί και με «βραχιολάκι»
Η συνάντηση με τον Θωμά Λιακουνάκο γίνεται σε καφέ εμπορικού κέντρου των βορείων προαστίων. Ο επιχειρηματίας δείχνει διατεθειμένος να συζητήσει τα πάντα, εκτός από τα θέματα της Δικαιοσύνης, όπως λέει, αν και τις τελευταίες ημέρες βγήκε μία ακόμη αθωωτική απόφαση για τις υποθέσεις με τα εξοπλιστικά προγράμματα (αντισταθμιστικά οφέλη που απέρρεαν από την προμήθεια ελικοπτέρων Απάτσι), που είχε υπογραφεί το 2003 επί υπουργίας Γιάννου Παπαντωνίου. Τουλάχιστον μέχρι να τελειώσουν και οι δύο τελευταίες υποθέσεις που εκδικάζονται το επόμενο χρονικό διάστημα. «Θα μου επιτρέψετε να μη σχολιάσω τα δικαστικά ζητήματα και να μην αναφερθώ στις υποθέσεις που τελείωσαν και σε αυτές που εκκρεμούν. Αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι είμαι αθώος και θα αποδείξω την αθωότητά μου. Οπως το απέδειξα στις τρεις, θα το αποδείξω και στις επόμενες δύο. Εχω εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη», αναφέρει.
Οι συνέπειες; Υπήρξε μεγάλη οικονομική ζημία. Ενώ οι δουλειές μου είναι ως επί το πλείστον στο εξωτερικό και πρέπει να πηγαινοέρχομαι στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αφρική και την Απω Ανατολή, τα πέντε χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, από το 2015 μέχρι και το 2020, μου έχουν κάνει στέρηση εξόδου, με αποτέλεσμα να μην έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω για δουλειές ή να κάνω ένα ταξίδι με τη σύζυγό μου.
Εχετε πέντε χρόνια να ταξιδέψετε στο εξωτερικό; Από τότε. Το παιδί μου, που σπουδάζει στην Αμερική, δεν μπορώ να το δω, ούτε την άλλη μου κόρη, την Αλεξία, που πήρε το PHD στο Λονδίνο. Η ταλαιπωρία ήταν πολύ μεγάλη όπως και ο πόνος. Μέσα σε ένα βράδυ όλα άλλαξαν. Ηρθαν οκτώ άτομα της Οικονομικής Αστυνομίας στο σπίτι μου και με συνέλαβαν χωρίς να ξέρω τον λόγο. Χωρίς να με έχουν φωνάξει. Βρέθηκα στη ΓΑΔΑ, μετά από μερικές ημέρες στην ανακρίτρια και μετά στον Κορυδαλλό.
Πώς ήταν η ζωή στη φυλακή; Καταρχάς, εκεί δεν αισθανόμουν πόνο, δεν αισθανόμουν στεναχώρια. Αισθανόμουν σιγουριά, αυτοπεποίθηση, γιατί ήξερα ότι είμαι αθώος και ότι θα αθωωθώ. Ούτε μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να χαμηλώσω τη δύναμη που έχω ή να κλάψω. Κλαίω (κλαίει) και πονώ για θέματα οικογένειας. Για τη γυναίκα και τα παιδιά μου. Δεν κλαίω και δεν πονώ για μένα και για δικά μου θέματα, αλλά για τους ανθρώπους που αγαπώ.
Με τους συντάκτες του «ΘΕΜΑτος» Δημήτρη Πόπωτα και Αρια Καλύβα
Οι συνθήκες; Στη φυλακή υπάρχει ζημία, αλλά υπάρχει και κέρδος. Η ζημία είναι ότι είσαι κλεισμένος και δεν μπορείς να βγεις να παρακολουθήσεις τις δουλειές σου και να βρίσκεσαι με τους δικούς σου ανθρώπους και την οικογένειά σου. Τα θετικά; Εμαθα καλύτερα πώς να γυμνάζομαι, διάβασα πολύ για τη δουλειά μου γιατί είχα πολύ χρόνο να το κάνω και, ας πούμε, εκείνη την περίοδο πήρα αποφάσεις για τη Euromedica, όπως π.χ. να μειωθεί το κόστος μας κατά 10 εκατ. ευρώ, διάβασα πολλή φιλοσοφία. Μέσα στη φυλακή αυτό που σου λείπει είναι ο ορίζοντας. Δεν μπορείς να δεις τον ορίζοντα γιατί ορθώνονται μπροστά σου ψηλοί τοίχοι. Βλέπεις ή τα βουνά ή κάτι ταράτσες μακριά. Μου έλειπε ο ορίζοντας και τότε κατάλαβα πόσο σημαντικό ήταν αυτό, όπως και το πόσο σημαντικό είναι να είσαι ελεύθερος. Το να μάθεις μέσα στη φυλακή ότι είναι σημαντικό να είσαι ελεύθερος είναι η μεγαλύτερη ωφέλεια εκεί μέσα.
Με πόσα άτομα ήσασταν στο κελί; Με άλλα δύο άτομα για οικονομικά αδικήματα. Ημουν στην πτέρυγα του οικονομικού εγκλήματος. Υπήρχαν κελιά, υπήρχε και μια αίθουσα στην οποία μπορούσες να καθίσεις να παίξεις τάβλι και υπήρχε και μια έξοδος που έβγαινες στην αυλή και άνοιγε στις 8.30 με 9.00 και έκλεινε στις 11.30. Εγώ εκμεταλλευόμουν αυτό τον χρόνο ώστε να βγαίνω έξω και να γυμνάζομαι. Από τις 11.30 μέχρι τις 14.00 ήταν για φαγητό και ξεκούραση και μετά άνοιγε πάλι από τις 14.30 ως τις 17.30 όπου έβγαινα και έκανα και πάλι γυμναστική. Τρέξιμο, βαράκια και ασκήσεις με το μονόζυγο.
Η σχέση σας με τους συγκρατούμενους; Η συμπεριφορά μου και στους δύο συγκρατούμενούς μου και στους υπόλοιπους από την πρώτη στιγμή ήταν ξεκάθαρη. Τους είπα: «Δεν θέλω να ξέρω τι ακριβώς έχετε κάνει και δεν θέλω να ρωτήσετε για μένα. Αν θέλετε να μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο ή για κάποιο άλλο θέμα, με μεγάλη χαρά. Αλλά τι έχετε κάνει ή για προσωπικά μου θέματα δεν θα ήθελα να μιλήσω». Και μπορώ να πω ότι η συμπεριφορά τους ήταν πολύ ευπρεπής. Η κατάσταση ήταν ομαλή, αν εξαιρέσουμε περιστατικά ανθρώπων που είχαν προβλήματα υγείας ή ακραίας φτώχειας. Είδα άνθρωπο να παίρνει γόπα από το πάτωμα για να την καπνίσει…
Το «βραχιολάκι»; Εγκλειστος στη «φυλακή του Ψυχικού»; Οταν έχεις 12 μήνες το «βραχιολάκι» μέσα στο σπίτι, ναι μεν είναι «βραχιολάκι», αλλά όταν έχεις περάσει έξι μήνες στο κελί και στην αυλή και στο χολ, το ότι είσαι σπίτι σου έχει σημασία. Ηρθαν όλοι οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, μπορούσα να επικοινωνήσω. Εκανα το σπίτι μου γραφείο, όπου εκεί πραγματοποίηση όλα τα ραντεβού μου. Ηταν κέντρο διερχομένων.
Σκεφτήκατε ποτέ να το κόψετε και να φύγετε; Οχι. Ούτε μία φορά. Είμαι υπάκουος. Και έπρεπε από τη στιγμή που είχα μια ποινή να εκτελέσω. Επίσης, δεν κοιτάω ποτέ πίσω. Αν με ρωτήσετε «θέλεις να πάρεις εκδίκηση;», θα πω «όχι», ή «θες να δείρεις κάποιον;» και πάλι «όχι» θα απαντήσω. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι πώς πορεύομαι στο μέλλον καλύτερα με τα μαθήματα που έχω πάρει, τα οποία ήταν πολλά και μεγάλα. Αρα από αυτή την άποψη είμαι πολύ ευχαριστημένος.
Λουλούδια για φαγητο
Οι επόμενες κινήσεις; Τι θα γίνει με το κομμάτι των εξοπλιστικών; Σκέφτεστε να ενεργοποιηθείτε; Για το κομμάτι των εξοπλιστικών δεν είμαι αυτή τη στιγμή έτοιμος να δώσω οποιαδήποτε απάντηση. Αυτό που κάνω τώρα είναι το εξής. Είχαμε ένα εργοστάσιο ηλεκτρονικών πολύ υψηλής τεχνολογίας στο Μαρκόπουλο. Αυτό το οποίο έχω αποφασίσει είναι το εργοστάσιο αυτό να εκσυγχρονιστεί, να αναβαθμιστεί, παρόλο που πέρασε μια πενταετία αναδουλειάς. Δεν σταμάτησε τη λειτουργία, αλλά δεν είχε δουλειές. Αυτό που μου συνέβη με τα κατηγορητήρια είναι ότι υποχρέωσε, βάσει της αμερικανικής και διεθνούς νομοθεσίας, τα εργοστάσια να σταματήσουν τη συνεργασία τους μαζί μου κι εκεί που είχαμε συμβάσεις και φτιάχναμε, αυτές διεκόπησαν και σταματήσαμε τα πάντα. Πάθαμε ζημία εκατομμυρίων. Είχαμε κόψει τιμολόγια για εργασίες που είχαμε κάνει και αυτά δεν πληρώθηκαν ποτέ. Κρατήσαμε λίγα άτομα προσωπικό και τώρα θα το ξαναβάλουμε μπροστά. Επίσης, μέρος του ακινήτου είναι σε αγροτικό κομμάτι κι εκεί βρίσκεται σε εξέλιξη μια καινούρια δραστηριότητα για να κάνουμε μια γεωργική δουλειά, στην οποία οδηγηθήκαμε επειδή προς αυτή την κατεύθυνση μας ώθησαν οι ανάγκες των καιρών. Είναι η υδατοπονία, ξεκινώντας βιολογική παραγωγή με drones και ρομπότ που εισάγουμε, με προοπτική να τα εξάγουμε. Είναι 200 κωδικοί για μικρά προϊόντα, όπως βρώσιμα λουλουδάκια.
Πώς σας ήρθε η ιδέα; Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι με το οποίο δεν έχω ξανασχοληθεί. Οταν έκανα το «Κέρδος» δεν είχα ξανασχοληθεί με εφημερίδα. Οταν έκανα την αεροπορική δεν είχα ξανασχοληθεί, ούτε όταν έκανα τη Euromedica είχα ξανασχοληθεί με τον τομέα της υγείας. Επίσης, αν σκεφτείτε από πού ξεκίνησα… Από μια εμπορική επιχείρηση στον Πειραιά, στην οποία πουλάγαμε ναυτιλιακά και βιομηχανικά προϊόντα για πλοία και κότερα.
Τι ετοιμάζετε στη Μύκονο; Διαθέτουμε μια έκταση και αυτό το οποίο έχουμε κάνει είναι να κλείσουμε συμφωνία με ένα μεγάλο fund από τα αραβικά εμιράτα, με το οποίο θα συνεργαστούμε για 30 χρόνια για την κατασκευή ενός μεγάλου ξενοδοχείου, που θα έχει σουίτες και καταστήματα. Θα χτιστεί οικολογικά και θα είναι ένα από τα ωραιότερα στη Μύκονο. Το project θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο. Πιστεύουμε ότι μέσα σε χρονικό πλαίσιο 24-30 μηνών θα έχει ολοκληρωθεί.
Με τη Euromedica τι γίνεται; Η Axon είναι σε καθεστώς ειδικής μεταχείρισης; Η οικογένεια Λιακουνάκου έχει, μέσω της Axon, το 47% των μετοχών της Euromedica και μέσω άλλων εταιρειών το άλλο 20%. Το δυστύχημα είναι ότι το 47% των μετοχών αυτών το πήρε η τράπεζα ως εγγύηση και έβαλε μια εκκαθαρίστρια εταιρεία που ψήφισε μαζί με το fund να βάλουν άλλη διοίκηση. Είναι σε εξέλιξη δικαστική διαμάχη, η οποία θα συνεχίσει για τα επόμενα χρόνια.
Ειδήσεις σήμερα:
Παρατείνονται μέχρι τις 31 Ιουλίου τα μέτρα για τις παραλίες
«Έπεσαν κεφάλια» στον ΠΑΟΚ για την γκάφα με τα ληγμένα δελτία και τον κίνδυνο απώλειας βαθμών
Ουκρανή παρουσιάστρια έχασε το δόντι της σε ζωντανή μετάδοση – Δείτε βίντεο
